Urodziny Gubernatora Nowego Jorku

     Zacznę od krótkiej informacji. Dzięcioł wrócił! I więcej na ten temat nie napiszę, bo nie chcę się denerwować.

    Jak już wspominałem, skończyłem świąteczne dekoracje domu na zewnątrz. Zrobiłem kilka zdjęć, które załączam.

    Wczoraj odbyła się impreza z okazji urodzin Gubernatora Stanu Nowy Jork, Andrew Cuomo. Musiałem się urwać trochę z pracy, żeby wrócić do domu, przebrać się i dojechać na Manhattan. Problem jest z tym, że nigdy nie wiadomo jakie będą korki. A złośliwość losu jest taka, że jak wyjedziesz wcześniej, to drogi są puste i jesteś za wcześnie. Niestety, jak wyjedziesz na czas, to zawsze coś się dzieje i dojeżdżasz spóźniony. Ja jednak zawsze wolę tą pierwszą opcję. I tak się stało wczoraj. Dobiłem na miejsce godzinę przed czasem. Na I-phonie znalazłem pobliski parking i tani, bo tylko 20 dolarów za zaparkowanie.  Pogoda dopisała i było bardzo ciepło jak na te porę roku, więc wykorzystałem to i przeszedłem się po okolicy.

      Miejsce w którym mamy imprezę urodzinową jest bardzo sławnym . Nazywa się Roseland.

Powstało w 1919 roku i pomieścić może około 1000 osób jeżeli ustawione są stoły, a do 2500 osób jeżeli są koncerty.

W tym miejscu tańczyły i śpiewały takie sławy jak Fred Astair, Louis Armstrong, Ella Fitzgerald i wielu innych. Przez wiele lat był jednym z głównych miejsc gdzie można było bawić się na balach przy muzyce Tommy Dorsey czy Glen Miller Band. Kiedy w latach siedemdziesiątych, wszystko zmieniało się na dyskoteki, miejsce to pozostało jednym z nielicznych, gdzie organizowano tradycyjne bale. Ostatnio, z powodu braku chętnych na takie imprezy, wynajmowane jest na prywatne gale a także służy jako hala koncertowa i można tu obejrzeć i usłyszeć takie sławy jak Madonna czy Lady Gaga. Zlokalizowana na 52-iej Ulicy, miedzy Alejami 8 i 9.

    Poszedłem więc na krótki spacer i idąc Szósta Aleją, zrobiłem kilka zdjęć z tegorocznych dekoracji.

    Tak dostałem się do Rockefeller Center, gdzie dzisiaj ma być oficjalne zapalenie świateł na choince. Było tam bardzo ciasno i dużo barykad, bo przygotowywali się do tego ważnego dla Nowego Jorku wydarzenia. Choinka oczywiście jeszcze bez oświetlenia. Wszędzie grupy ludzi wyczekujących na pojawienie się znanych osobistości. Niektórzy dokładnie śledzą kto ma się pojawić i są tacy, którzy czekają tam wiele godzin, lub nawet cały dzień, żeby być blisko. Nie zdziwiłbym się, że Ci za barykadami ustawili się już dzień przed tym i będą tam stali całą noc i dzień. Może wymieniając się ze znajomymi. I znów cyknąłem kilka zdjęć, choć trudno było ująć całość, bo wszędzie stał sprzęt (głośniki, światła, kamery) i blokował widok.

 

 

    Kiedy doszedłem do Time Square, zadzwoniła Wiesia i musiałem zawracać, bo ona właśnie dojeżdżała do Roseland. Kilka zdjęć

i powróciłem na 51-ą ulicę. Jak zwykle, kiedy pojawiają się politycy, naprzeciwko Roseland, została zorganizowana akcja protestacyjna. Tym razem nie przeciwko Gubernatorowi, tylko wykrzykująca hasła i szukająca wsparcia Cuomo o zablokowanie szczelinowania hydraulicznego, czyli pozyskiwania gazu ziemnego z łupków. Napisy i okrzyki rodzaju więcej organicznych farm, Gubernatorze! Pomóż zablokować wydobywanie gazu towarzyszyło mi do momentu kiedy zjawiła się Wiesia. 

Na szczęście przechodzący ludzie w większości traktowali ich za takich co nie mają nic innego do roboty i było wiele komentarzy jak: idźcie do domu i nie zakłócajcie spokoju, lub dużo mocniejsze.

      Kiedy weszliśmy do środka, zaskoczył mnie brak security. Nie było żadnego sprawdzania toreb i łatwo by było przenieść broń, jeśli znalazł by się jakiś wariat. Już wewnątrz, po dostaniu drinka, spotkałem mojego szefa, Peter Tully. Oczywiście, tak jak ja, on nie jest demokratą, ale w świecie polityki, nie zawsze to się liczy, ale to kogo się zna i gdzie można to wykorzystać. On zna Cuomo od bardzo dawna i wspierał go wielokrotnie finansowo. Jego stolik był jednym z pierwszych przy estradzie.

Ogłoszono, że impreza ma się zacząć i udaliśmy się do naszego stołu, numer 59. Tam były cztery osoby z Wiesi firmy i jeszcze dwie kobiety. Jedna z biura projektowego a ta druga psycholog. Współczuje tym, którzy musza się u niej leczyć. Nieprzyjemna, cały czas na telefonie testowała, nie uśmiechnęła się nawet raz. Może sama powinna się leczyć.

      Pierwszą częścią był krótki film o karierze politycznej Cuomo, następnie ktoś z jego grupy ludzi (ja ich nie znam, bo nie z mojej partii) powiedział kilka słów i zaprosił Billy Joel na scenę.

     Występ był dość krótki, jeśli miał by być to koncert, ale wystarczający na taką imprezę. Zaśpiewał on 7 ze swoich najważniejszych przebojów. Nawet jeden z nich został przerobiony i słowa dostosowane do urodzin gubernatora. Znów kilka zdjęć. Wszystkie dzisiejsze zdjęcia, nie są najlepszej jakości, bo nie byłem pewien czy można będzie fotografować i nie chciałem się pojawiać tutaj z moimi obiektywami i lampą błyskową.

 

    Zaraz po Joel, wyszedł sam Cuomo i znów kilka słów, bardzo krótko. Tym nie byłem bardzo zainteresowany, ale muszę przyznać, że jest on jednym z demokratów, z którymi nie mam wielkich problemów. Czyli najlepszy z najgorszych.

 

 

  

    Poszlibyśmy po tym do domu, ale byliśmy głodni, bo nie było czasu zjeść coś przed imprezą, czekaliśmy więc na obiad. Trochę to trwało. Wreszcie podali nam kawałek kurczaka z kilkoma malutkimi warzywami. Trudno powiedzieć co to było, bo było tak małe, że nie mogłem poznać. Ha, ha.

Szybko uporaliśmy się z tym „wspaniałym” obiadem i natychmiast po tym wyszliśmy.

 Odebranie samochodu i powrót  przeszedł bez żadnych problemów i już w domu, spokojnie wypiliśmy cappuccino i oczywiście zaraz potem poszliśmy spać.

Tak sobie pomyślałem. Może nie mamy pieniędzy, sławy. Ale jak ja mam urodziny, lub jak robię imprezę, to jestem wśród swoich bliskich, przyjaciół. Wszyscy się dobrze bawią, nie udają przed sobą kto jest kim i kogo zna. Swobodnie, każdy robi co chce. A w tym innym świecie? Czy tak naprawdę on wie, kto jest jego przyjacielem? Czy to tylko ludzie, którzy chcą go wykorzystać. Zawsze ktoś kogoś obserwuje, nikt nie jest naturalny. Wszystko sztuczne i smutne. Myślę że nie chciał bym się zamienić. Chociaż?  Może tak na jakiś czas?