Monday, February 27, 2017

Weekend na nartach

     Nie mogę powiedzieć, że nasz wyjazd na narty był udany. Mimo wszystko jesteśmy zadowoleni, bo nie zjeżdżaliśmy po śniegu już pięć lat i trzeba było to przerwać. Mam nadzieję że następny rok będzie lepszy.
     Dojazd do naszej góry trwał 4.5 godziny. Większość drogi na autostradzie, jadąc przeciętnie 110 kilometrów na godzinę. Już będąc blisko celu, zastanawialiśmy się czy warto było jechać, bo nie widzieliśmy żadnego śladu śniegu. Dopiero na końcu, wjeżdżając na wyższe tereny, zauważyć można go było na poboczach dróg. Dojechaliśmy późno, więc po spotkaniu znajomych, zjedzeniu kolacji, poszliśmy spać.
     Na drugi dzień szybko udaliśmy się na górę. Śnieg był, ale tylko na niektórych trasach. Nie było dużo ludzi, więc oczekiwania na wyciąg były bardzo krótkie. Na dole góry, można było być bez czapek, rękawic i nawet kurtki. Na samym szczycie, było dużo chłodniej.
    Śnieg był, ale nie były to dobre warunki do jazdy. Bardzo mokry. Spychany szybko przez jeżdżących na nartach i deskach odkrywał lodowate wysepki a sam ubijany był w małe górki. Wpadało się więc albo na lód, albo w te górki, które natychmiast hamowały narty. Trzeba było więc bardzo uważać i jeździć na napiętych mięśniach, przygotowanych na niespodzianki. Pod koniec dnia byliśmy już w bólu. Pięć godzin zjazdu, w naszym wieku i bez praktyki nie jest łatwym zadaniem. Pod koniec warunki jeszcze się pogorszyły i zjazdy stały się bez sensu. Zeszliśmy więc do hotelu. 
Tam sprawdziliśmy prognozę pogody i zdecydowaliśmy się na natychmiastowy powrót. Wieczorem miał padać deszcz i miało nastąpić gwałtowne obniżenie temperatur. Na nastepny dzień można się spodziewać  samego lodu na stokach. To już nie dla nas. Wracamy do domu. 
    Po drodze zatrzymaliśmy się na szybki, smaczny, włoski obiad. Później pędem do domu. Nie wskazane nam było jednak skończyć tą podróż bez problemu. Przez trzy godziny jechaliśmy w ulewnej burzy. Były chwile, że nie widziałem nic przez szybę samochodu. Ściana deszczu, wiatry dochodziły do 80-ciu kilometrów na godzinę i błyskało, grzmiało jakby miał to być koniec świata.
    Po dojeździe do domu, bolało mnie już wszystko. Nogi od nart, kregosłup od siedzenia, ręce od kurczowego trzymania kierownicy i do tego dostalem bólu głowy.
W domu, szcześliwy że to się skończylo, wyciągnałem się na kanapie i obejrzeliśmy z Wieśką dobry film „Hacksaw Ridge”.